και ν' αγαπας και να μισεις.
Πως μπορεις μεσα στο συμπαν να κινεισαι
οταν τον εαυτο σου ν' αντεξεις δεν μπορεις.
Ποια ειναι η αληθεια ποιο το ψεμα
χιλιες κλωστουλες τη ζωη μου κυβερνουν.
Γιατι ξεθωριασε το βλεμα,
τι ν' απαντησω στα παιδια που με ρωτουν.
Εκει που χανομαι εκει ξανα επιστρεφω
δεν ειμαι εδω, δεν ειμαι εκει, κι' ειμαι παντου.
Τι κι' αν φορω το τιποτα τι κι' αν το τρεφω
τουτο το σωμα δεν ειμαι εγω ειναι αλλουνου.
Μη με ρωτας δεν ξερω ποιος ειμαι
μα κι' αν το μαθω θες να στο πω?
Μεσα μου ζεις μην το αρνεισαι
πρεπει να βγεις θα τρελαθω.
Ειμαστε ενας μα και πολλοι
μαζι γελαμε και ποναμε, ισως ελπιζουμε μαζι.
Δεν ξερω στ' αληθεια το ονομα μου
ποιος τωρα να γραφει στο χαρτι?
Εγω θα κλαιω και θα ποναω
εγω θα τα κανω ολα για μας.
Εσυ μεσα μου δεν σ' ακουμπαω
με την φωνη μου εσυ μιλας.
Ποιος εισαι εσυ, γιατι σου γραφω,
μηπως η τρελα μου βρηκε ρωγμη.
Σκεφτομαι αν φυγεις θα ησυχασω,
η θα χαθω κι' εγω σε μια στιγμη?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου