ολη η ζωη σου ειναι καπνος.
Κοιτα το φως σου το λαθραιο,
ξεχασα ομως εισαι τυφλος
Στεγνο σφιγμενο το λαρυγγι
σκαβει η φωνη σου για να βγει.
Μην το ζοριζεις δεν σου ανηκει
πανε πια χρονια που 'χεις πνιγει.
θυμασαι σου 'λεγαν οι φιλοι
μην επιμενεις, παρτο αλλιως.
Τα ψιχουλακια στο μυαλο σου
σου 'δειχναν τελος και γκρεμο.
Ξενος σε τουτο τον πλανητη
δεν σε ακουνε εισαι τρελλος.
Ηθελες τοσο εδω να μεινεις,
μα εισαι βαρος, εισαι μικρος.
Μοναχα ετουτο θα σας πω.
Ενας ο δρομος ο δικος μου
ειναι καλος, ειναι κακος?
Μα δεν με νοιαζει εγω πιστευω
πως η ζωη ειναι αλλιως.
Αλλιως τα βλεπω τα ονειρα μου,
αλλιως μιλανε οι φωνες.
Αλλιως θα ζησω αν το θελω,
αλλιως θα φυγω, παντα αλλιως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου