Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

ΑΛΛΙΩΣ

Στριψε λοιπον το τελευταιο
ολη η ζωη σου ειναι καπνος.
Κοιτα το φως σου το λαθραιο,
ξεχασα ομως εισαι τυφλος

Στεγνο σφιγμενο το λαρυγγι
σκαβει η φωνη σου για να βγει.
Μην το ζοριζεις δεν σου ανηκει
πανε πια χρονια που 'χεις πνιγει.

θυμασαι σου 'λεγαν οι φιλοι
μην επιμενεις, παρτο αλλιως.
Τα ψιχουλακια στο μυαλο σου
σου 'δειχναν τελος και γκρεμο.

Ξενος σε τουτο τον πλανητη
δεν σε ακουνε εισαι τρελλος.
Ηθελες τοσο εδω να μεινεις,
μα εισαι βαρος, εισαι μικρος.

Μοναχα ετουτο θα σας πω.

Ενας ο δρομος ο δικος μου
ειναι καλος, ειναι κακος?
Μα δεν με νοιαζει εγω πιστευω
πως η ζωη ειναι αλλιως.
Αλλιως τα βλεπω τα ονειρα μου,
αλλιως μιλανε οι φωνες.
Αλλιως θα ζησω αν το θελω,
αλλιως θα φυγω, παντα αλλιως.


ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ

Σε σιχαινομαι λαμογιο
εισαι της χωρας η ντροπη.
Σκουληκι σε υγρο υπογειο
γλυφεις βρωμιες για ν' ανεβεις.

Μια ζωη μεσα στη μιζα,
ιντριγκες,μιζες,διαπλοκη.
Κοβεις τα ονειρα απ' τη ριζα
κανεις τον ξενο κοπο προκοπη.

Μα σαν κοιταζεις στον καθρεπτη
και βλεπεις τα ματια τα γνωστα
αναγνωριζεις πια τον κλεφτη
αυτον που τα 'χωνες χοντρα.

Τι στο διαολο σε μενα τα λεω,
ειμαι ΕΓΩ τοσο σκατας.
ΕΓΩ μονο να ζησω θελω
εχω αναγκες τι με κοιτας.

ΕΓΩ ειμαι ταγος αυτου του εθνους
φροντιζω για της πατριδας το καλο.
Δεν ειμαι του κακου το ανθος
ΕΓΩ θελω απλα να πληρωθω.

Μα σαν το σκεφτεσαι και παλι
κι' αναρωτιεσαι φωναχτα
ρε λες να 'μαι ενα ρεμαλι
λες να μην εχω ιδανικα.

Πολλοι σε βριζουν σαν σε δουνε,
ποσα στους δρομους δεν ακους.
Μα τι μπορουν αυτοι να πουνε
εχει ο κοσμος πολλους κακους.

Ας λενε οτι θελουνε οι αλλοι
να παν' να γαμηθουνε τελικα.
Εχω αυριο δουλεια μεγαλη
μαζευω ψηφους και μερτικα.

ΕΓΩ γεννηθηκα για σενα
για να σε σωσω απ' τα δεινα.
ΕΓΩ θα ζησω οπως πρεπει
μ' αξιοπρεπεια και λεβεντια.

Εσυ θα ζησεις αν το θελω
και οπως σου πω θα περπατας
Ποιος εισαι εσυ που θες και μελλον
χαρη σου κανω μην το ξεχνας.

Γι' αυτο λοιπον για συμαζεψου
και μιλα μου ομορφα μ' ακους
γιατι θα πω να σε μαζεψουν
σε ξερονησια μ' αλλους πολλους.

Κοιτα μην κανεις φασαριες
να εισαι φρονιμος πολυ,
γιατι καλη η Δημοκρατια
μα ειναι σπιτι χωρις κλειδι.

Να μ' αγαπας να με ψηφιζεις
ΕΓΩ ειμαι ο Μεγας Αρχηγος,
τους νομους οριζω και λυγιζω
ο μονος μου ορκος το ΕΓΩ.

Και να θυμασαι να προσεχεις
αν φυγω καποτε ΕΓΩ,
αυτος που θα 'ρθει να το ξερεις
μ' αλλο προσωπο θα ειμαι ΕΓΩ.

Μα μην σκοτιζεις το μυαλο σου
υπαρχει τροπος ν' αντισταθεις.
Κατσε στο σπιτι, βαλ' το ποτο σου
δες τις ειδησεις μεινε απαθης.

ΕΓΩ θα τρεξω και θα μοχθησω
για να σου φτιαξω τη ζωη,
ολα ΕΓΩ θα τα φροντισω
εσυ να εχεις υπομονη.

Που να σηκωνεσαι να τρεχεις
μεσα στους δρομους με τα πανω.
Κατσε καλα ζωη δεν εχεις,
θα σου ταιριαξω μια ΕΓΩ.

Θα σε ζορισω θα σε στραγγιξω
θα σου γυρισω και τα μυαλα,
κι οταν στηθεις μπροστα στην καλπη
ΕΓΩ θα ειμαι η σιγουρια.

Μαλλον καταλαβες εαυτε μου
αν και θα σου 'λεγα κι' αλλα πολλα,
πολιτικος ειμαι δικε μου
και τους πηδαω κανονικα.

Και ετσι ο κυκλος θα ξαναρχισει,
κι' αυτοι στη μοιρα τους σαν τα ζαβα.
ΕΓΩ θα ζησω οπως παντα
μ' αξιοπρεπεια και λεβεντια.